Świadczenie uzupełniające 500+

{Play}
Od 1 października 2019r. osoby niezdolne do samodzielnej egzystencji mogą ubiegać się o świadczenie uzupełniające.
Świadczenie uzupełniające otrzymasz, jeśli:
1.    ukończyłeś 18 lat
2.    jesteś niezdolny do samodzielnej egzystencji, a niezdolność ta została stwierdzona orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji lub całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji
3.    nie jesteś uprawniony do emerytury ani renty, nie masz ustalonego prawa do innego świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych, np. zasiłku stałego albo zasiłku okresowego (warunek nie dotyczy jednorazowych świadczeń) ani nie jesteś uprawniony do świadczenia z zagranicznej instytucji właściwej do spraw emerytalno-rentowych, albo jesteś uprawniony do tych świadczeń (emerytury, renty albo innych świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, łącznie z kwotą wypłacaną przez zagraniczną instytucję właściwą do spraw emerytalno-rentowych), ale ich łączna wysokość brutto nie przekracza 1600 zł.
Katalog świadczeń finansowych ze środków publicznych jest dostępny na stronie internetowej www.zus.pl.

WAŻNE!
Przy ustalaniu kwoty 1600 zł nie bierzemy pod uwagę kwoty renty rodzinnej przyznanej dziecku, które stało się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy przed ukończeniem 16 roku życia lub w czasie nauki w szkole przed ukończeniem 25 roku życia.
•    musisz mieć miejsce zamieszkania w Polsce,
•    musisz mieć polskie obywatelstwo lub mieć prawo pobytu lub prawo stałego pobytu w Polsce.

Co powinieneś zrobić aby uzyskać świadczenie?

•    Aby otrzymać świadczenie uzupełniające, musisz złożyć wniosek.
•    Wniosek możesz złożyć w każdej placówce ZUS lub przesłać pocztą.
•    Druk wniosku ESUN możesz pobrać ze strony www.zus.pl, znajdziesz go również w salach obsługi klientów w placówkach ZUS.

Do wniosku o świadczenie uzupełniające dołącz:
•    orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji
albo
•    orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji
albo
•    wydane (przed 1 września 1997 r.) przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidów – jeśli nie upłynął okres, na jaki orzeczono inwalidztwo.

Jeśli ZUS ma takie orzeczenie w Twojej dokumentacji emerytalno-rentowej – nie musisz go dołączać.
•    jeśli masz prawo do emerytury lub renty zagranicznej lub innego świadczenia zagranicznego o podobnym charakterze – dokument potwierdzający prawo do tych świadczeń i ich wysokość wystawiony przez zagraniczną instytucję właściwą do spraw emerytalno-rentowych.
Dokumentem potwierdzającym niezdolność do samodzielnej egzystencji na podstawie, którego ZUS może ustalić prawo do świadczenia uzupełniającego, jest również:
•    orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
•    orzeczenie o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Jeśli nie masz orzeczenia potwierdzającego niezdolność do samodzielnej egzystencji albo upłynął okres, na który zostało ono wydane, do wniosku dołącz zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza nie wcześniej niż na miesiąc przed złożeniem wniosku, oraz – jeśli posiadasz – dokumentację medyczną i inne dokumenty, które mają znaczenie przy orzekaniu o niezdolności do samodzielnej egzystencji, np.:
•    kartę badania profilaktycznego,
•    dokumentację rehabilitacji leczniczej lub zawodowej.
Jeśli posiadasz – dołącz także orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności.